Tomorrow is a secret

Ik had verwacht vandaag mijn laatste dagje in NL te spenderen, maar helaas. Morgen zit ik niet in het vliegtuig naar Zuid-Afrika. Wegen visum perikelen vertrek ik later. Hoeveel later? Ik heb geen idee.

Toen ik deze zomer afstudeerde had ik kunnen kiezen voor een vast baantje, als sportkundige of iets anders. In plaats daarvan koos ik ervoor terug te gaan naar het prachtige Ethiopië en te solliciteren op een (vrijwilligers) baantje in Zuid Afrika. Aangenomen. Allemaal met minder sleur, minder vastigheid, maar voor mij wel meer uitdaging. Dat  heb ik nodig, afwisseling en uitdaging! Nou de uitdaging is in NL al begonnen.. het visum.

Ik heb onwijs veel zin om te vertrekken en mij in te zetten voor de organisatie, maar het geduld wordt nog even op de proef gesteld. Maar we gaan natuurlijk niet bij de pakeneer (klopt dit wel?) zitten door een beetje tegenslag! Ik kan nu nog iets langer genieten van mijn lieve vriendinnetjes en familie. Wat een zegen! Eigenlijk, heb ik het allemaal <3

Zoals mamma altijd zegt, de aanhouder wint. En zo is het.