Eerste stage dagen

Selam! Dag vier en al een heleboel gedaan. Ik heb bijvoorbeeld het alfabet in gebarentaal geleerd. Een doorsnee gesprekje in het Amrarish, Injera gegeten en Draft (Ethiopisch bier) gedronken. We zijn al bij twee dove scholen geweest wat werkelijk fantastisch was! De kinderen zijn zo open, zo willen ze je bijvoorbeeld van alles leren. Daarnaast is het geweldig om te zien hoe zij genieten van kleine spelletjes. De rust (omdat ze doof zijn) brengt een hele andere dimensie aan sport. Wat mij betreft kunnen we wat vaker ons mond houden tijden het sporten.. niet?

Ik zal proberen een indruk te geven van Ethiopie zelf. Er zijn bijvoorbeeld geen verkeersregels en iedereen rijdt maar. Daarnaast is het net Austerlitz, iedereen loopt op straat. Ook knuffelt iedereen en wordt er snel gesproken over liefde en goede vriendschap. Mooi toch! Ook eten delen is hier helemaal normaal. Niks andere lepel of even afwassen, gewoon elkaar lekker voeren.

Daarentegen hebben we ook vandaag een juffvrouw met een stok in de weer gezien. Wij in Nederland zijn dat natuurlijk niet gewend. Maar hé, het is gewoon een andere cultuur met andere normen en waarden. En je moet echt niet denken dat de kids mishandeld worden. Een corrigerende tik.

We zijn ook op een school geweest waar fysiek geperkten kinderen tijdelijk verblijven. Denk aan rolstoelen, benen tot de liezen in het gips. De kinderen blijven vier maanden of een jaar om te revalideren. Zij wonen buiten Addis. Prachtig dat er zoveel energie wordt gestoken in kinderen met minder mogelijkheden. De trainers (die fysiek beperkt zijn) zijn stuk voor stuk toppers. Zo veel zelfvertrouwen ondanks hun handicap. Ze gaan ook heel leuk om met de kinderen en die zijn stuk voor stuk gek op hun. Een lach op een kinds gezicht.. manman. Wat kunnen we zeuren in Nederland he.

Ciao!